z pracy magisterskiej z administracji
W kręgu państw kultury prawnej Common Law można zetknąć się z instytucjami prawnymi określanymi w prawie, orzecznictwie czy doktrynie jako koncesja. Występują one pod takimi nazwami jak: nadanie (grant), nadanie królewskie (royal grant), licencja (license), przywilej (charter), koncesja (franichise).[1]
W systemie prawnym Stanów Zjednoczonych koncesjonowanie wywodzące się z systemu francuskiego wyróżnia dwie główne formy franchisingu tj. koncesję pełną (prawo do prowadzenia działalności z wykorzystaniem własnego kapitału) i koncesję na zarządzanie (prawo zarządzania majątkiem publicznym).[2] System ten jest stopniowo zastępowany instytucją upodabniającą się do koncesji. Jest to forma regulacji typu użyteczności publicznej public utilities. Cechą tego pojęcia jest stosowanie go do określenia działalności wykonywanej przez przedsiębiorstwa działające w interesie publicznym, ale powstałe na bazie kapitału prywatnego w sferze komunikacji, łączności oraz zaspokajania potrzeb bytowych mieszkańców, głównie na szczeblu lokalnym oraz na podstawie nadanego im statusu public utylity. Związane jest to nierozdzielnie z przekazywaniem jednostce prawa prywatnego przez instytucję publiczną do wykonywania zadań związanych z prowadzeniem działalności sfery komunalnej i bytowej użyteczności publicznej przy jednoczesnym pozostawieniu sobie pewnych mechanizmów gwarantujących, że przekazane zadania zostaną prawidłowo zrealizowane. Jest to dokonywane w formie umowy w których państwo jednostronnie ustala standard warunków umownych, ale ich moc wiążąca uzależniona jest od tego, czy zawierając kontrakt obie strony wyraźnie tak postanowią. Zakwalifikowanie działalności firmy jako public utylity powoduje, że jest ona podporządkowana specjalnej kontroli wykonywanej przez komisję stanową i mającą na celu ustalenie czy dany przedsiębiorca wykonuje przekazane mu przez wspólnotę zadania.[3]
[1] D.R.Kijowski, Pozwolenia w administracji publicznej, Białystok, 2000 r. str.132-135
[2] M.Waligórski, Nowe prawo działalności gospodarczej, Poznań 2001 r. str. 226
[3] D.R.Kijowski, Pozwolenia w administracji publicznej, Białystok, 2000 r. str.132-135